14 Apr Οι πρώτοι έρωτες- Πότε να περιμένουμε το πρώτο κρούσμα;
«Μαμά, είμαι ερωτευμένη!», «Αγαπάω!!!»… Αν «ταξιδέψουμε» λίγο πίσω στις αναμνήσεις από τα παιδικά μας χρόνια, οι περισσότεροι από εμάς θα θυμηθούμε ότι με το τάδε αγοράκι ή κοριτσάκι, νιώθαμε «κάτι παραπάνω». Μια μεγαλύτερη επιθυμία να είμαστε κοντά του/της, μια μεγαλύτερη χαρά όταν το βλέπαμε, έναν ιδιαίτερο σύνδεσμο, ένα «πεταλούδισμα», ένα πρωτόγνωρο για τότε συναίσθημα που ξεπερνούσε την συνηθισμένη χαρά.
Η ηλικία κατά την οποία γίνονται φανερά ως επί το πλείστον τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα δεν είναι η ίδια για όλα τα παιδιά. Μπορεί ν’ ακούγεται περίεργο, αλλά μελέτες έχουν δείξει ότι ακόμη και παιδιά πολύ μικρής ηλικίας, τριών ή τεσσάρων ετών, μπορεί να εκδηλώσουν έντονα συναισθήματα αγάπης. Τα συναισθήματα διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία στην οποία βρίσκεται ένα παιδί. Και παρόλο που φαίνεται υπερβολικό υπάρχουν παιδιά που δηλώνουν πλέον «επίσημα» ερωτευμένα ήδη στα 5 και 6 τους χρόνια! Είμαι σίγουρη ότι μπορείτε να ανακαλέσετε στην μνήμη σας σκηνές όπου ήσασταν μάρτυρες ανακοίνωσης κάποιου μικρού που «αποφάσισε» ποιόν/ποιά θέλει να παντρευτεί.
Στο νηπιαγωγείο και στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, αρκετά παιδιά δηλώνουν για πρώτη φορά ερωτευμένα και το εννοούν. Η εμπειρία αυτή έχει να κάνει με τη σταδιακή ανεξαρτητοποίηση από την οικογένεια και την σταδιακή ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Το παιδί αποκτά πια τον εντελώς δικό του κοινωνικό περίγυρο με τον οποίο μοιράζεται τη μέρα του, τα παιχνίδια του, τις σκέψεις του και πολλά άλλα. Το επόμενο «επίπεδο» είναι η προ-εφηβεία. Σε αυτό το στάδιο, αν και το σώμα ακόμη αναπτύσσεται με αργό ρυθμό, τα παιδιά αρχίζουν να δείχνουν έντονο ενδιαφέρον προς το άλλο φύλο. Το ενδιαφέρον τους σ’ αυτή την ηλικία συχνά εκφράζεται με αρνητικό τρόπο δηλαδή με συγκρίσεις και συγκρούσεις, ανταγωνισμούς και ίσως και κοροϊδίες. Η εφηβεία είναι το τελευταίο, και πιο έντονο από όλα τα στάδια της ανάπτυξης του παιδιού. Έχουμε τις λεγόμενες και πολύσυζητημένες εκρήξεις ορμονών, τα γεννητικά όργανα αναπτύσσονται, οι εσωτερικοί «συναγερμοί» επιβάλλουν στον έφηβο την αναζήτηση της σεξουαλικής του ταυτότητας. Ο έρωτας στην εφηβεία, αν και εκδηλώνεται συνήθως με έντονο τρόπο, είναι λιγότερο αφοσιωμένος από αυτόν των μικρότερων παιδιών.
Το ερωτικό ενδιαφέρον, η αναζήτηση σεξουαλικής ταυτότητας, η εξερεύνηση των διαφορών, αλλά και των κοινών σημείων με το άλλο φύλο είναι πράγματα τα οποία όλα τα παιδιά βιώνουν και αποτελούν σημαντικότατα στάδια της ψυχικής και σωματικής τους ανάπτυξης. Δεν είναι όμως αυτονόητο ότι κάθε παιδί που περνά τα στάδια αυτά εκδηλώνεται ανοιχτά για το ερωτικό του ενδιαφέρον για κάποιο άλλο παιδί. Το ότι πολλά παιδιά φτάνουν μέχρι και την εφηβεία για να εκφράσουν ερωτικά συναισθήματα απέναντι σε ένα άλλο πρόσωπο δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι δεν έχουν «ωριμάσε» ερωτικά ή ότι δεν ενδιαφέρονται για τον έρωτα, αλλά έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία τους, με το ότι μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο εξωστρεφή αλλά και με λιγότερο ή περισσότερο ανεπτυγμένη ικανότητα να αναγνωρίζουν και να εκφράζουν τα συναισθήματα τους. Επίσης αυτό ίσως να έχει να κάνει και με άλλους οικογενειακούς παράγοντες όπως το πόσο ανοιχτά μιλάει και συμπεριφέρεται η οικογένεια σχετικά με τον έρωτα ή γενικότερα με τα συναισθήματα και το πόσο αποδεκτή ή όχι είναι από τους γονείς μια τέτοια συμπεριφορά.
Είτε στα 3, στα 6, στα 12 ή στα 16, η πρώτη φορά που τα παιδιά μας δηλώνουν ή προσπαθούν να το κρατήσουν μυστικό , με όχι και τόσο επιτυχημένους τρόπους, ότι είναι ερωτευμένα, είναι τόσο γι΄ αυτά όσο και για μας μια εμπειρία που φέρνει μια μικρή ή μεγάλη αναστάτωση. Κι όσο κι αν εμείς, ανάλογα με την ηλικία τους παίρνουμε τους έρωτες αυτούς καθόλου, λιγότερο ή περισσότερο στα σοβαρά, για τα ίδια τα παιδιά, δεν παύουν να είναι, όσο μικρά κι αν είναι ή εμείς τα θεωρούμε, μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Είναι σημαντικό οι γονείς να κατανοήσουν ότι το να ερωτεύεται, να ενθουσιάζεται ή και να απογοητεύεται το παιδί, αποτελεί θετικό μήνυμα για τη συναισθηματική του εξέλιξη. Είναι σημαντικό επίσης να γνωρίζουμε ότι το παιδί στις περιπτώσεις που λέει ότι είναι ερωτευμένο, δεν εννοεί τη σεξουαλική συμπεριφορά του ενήλικα, την οποία αγνοεί στην ηλικία που βρίσκεται. Ο «παιδικός έρωτας» δεν έχει να κάνει με τη σεξουαλικότητα και με τη σεξουαλική έλξη, οι οποίες δημιουργούνται και εξελίσσονται με την πάροδο των ετών, κυρίως κατά το στάδιο της εφηβείας.
Oι πρώτοι έρωτες των παιδιών βρίσκουν τους γονείς σχεδόν πάντα απροετοίμαστους. Δεν ξέρουν αν πρέπει να ανησυχήσουν, να ασχοληθούν, να γελάσουν ή να αδιαφορήσουν. Θα πρέπει να έχουμε ως κανόνα να μην παρεμβαίνουμε «απρόσκλητα»! Τα ίδια τα παιδιά, συνήθως μας δείχνουν αυτά μέχρι ποιο σημείο χρειάζονται ή επιθυμούν την παρέμβασή μας. Όταν μας ανακοινώνουν ότι είναι ερωτευμένα, δεν θέλουν τίποτε άλλο από το να μοιραστούν μαζί μας αυτή την πρωτόγνωρη για εκείνα εμπειρία. Δεν θα πρέπει να υποτιμάμε τα συναισθήματά τους αλλά ούτε και να «μεταφέρουμε» τα δικά μας συναισθήματα, αρνητικά ή θετικά για τον έρωτα. Τα παιδιά είναι πολύ ευαίσθητα όσον αφορά τους έρωτές τους και δεν υπάρχει λόγος να γελάσουμε, να κοροϊδέψουμε ή να διαλαλήσουμε σε όλους ότι είναι ερωτευμένα. Αυτό που θέλουν κυρίως είναι να καταλάβουμε αυτό που αισθάνονται. Πολλές φορές αρκεί μόνο να πούμε « Είναι τόσο ωραίο αυτό που νιώθεις!».
Το μόνο που χρειάζεται είναι να θυμόμαστε ότι η μόνη διαφορά που έχουμε με τα παιδάκια μας είναι το ότι γεννηθήκαμε απλά κάποια χρόνια νωρίτερα, ξεσκονίστε λίγο τις αναμνήσεις σας και θα θυμηθείτε πως θα θέλατε τότε να σας είχαν συμπεριφερθεί οι δικοί σας γονείς!
Μη ξεχνάτε ότι η συναισθηματική επίγνωση και η ικανότητα του ατόμου να χειρίζεται τα συναισθήματά του καθορίζουν την επιτυχία και την ευτυχία στη ζωή!